Kongres Polskiego Towarzystwa Medycyny Ratunkowej Central European Emergency Medicine

W dniach 11-14 maja 2023 roku trzech naszych wykładowców z Wydziału Nauk o Zdrowiu wzięło udział w 8 Międzynarodowym Kongresie Polskiego Towarzystwa Medycyny Ratunkowej Central European Emergency Medicine. Przez 4 dni kongresowe przedstawiciele kadry akademickiej naszej uczelni mieli okazję wysłuchać wielu wykładów wygłoszonych przez zagranicznych i polskich prelegentów.

Poniżej lista tytułów wybranych prelekcji wraz z krótkimi komentarzami:

Czy można szybko poznać rokowanie pacjentów w ciężkim stanie przyjmowanych do SOR? czyli kilka słów o białku suPAR.

Dr Piotr Woźniak przedstawił wyniki własnych badań nad białkiem stanu zapalnego suPAR i przybliżył jego znaczenie w szacowaniu rokowania pacjentów w ciężkim stanie.

Poprawa jakości resuscytacji wewnątrzszpitalnego nagłego zatrzymania krążenia – doświadczenia własne.

Dr Rakesh Jalali przedstawił referat opisujący elementy wprowadzonego przez niego systemu dedykowanego pacjentom w wewnątrzszpitalnym zatrzymaniu krążenia i objaśnił, jak nowe wdrożone działania pozwoliły na zwiększenie skuteczności resuscytacji i jej właściwe dokumentowanie. Szczególną uwagę zwrócił na jakość i technikę uciskania klatki piersiowej.

Trauma and coagulopathy treatment in the ER.

Profesor Carlos Garcia Rosas przedstawił zagadnienie zaburzeń kaskady krzepnięcia u pacjentów w ciężkiej pokrwotocznej hipowolemii wskazując na konieczność wczesnego rozpoczęcia leczenia tej patologii, czyli już na etapie opieki przedszpitalnej. Treści te miały szczególne znaczenie dla polskiego ratownictwa medycznego w przeddzień wprowadzenia do ZRM nowego leku – kwasu traneksamowego.

Skuteczność alternatywnych metod defibrylacji.

Dr Tomasz Łopaciński syntetycznie opisał zagadnienie różnych strategii defibrylacyjnych stosowanych i badanych w ostatnich latach. Wskazał na dowody naukowe potwierdzające wyższą  skuteczności przerwania fali migotania przy zastosowaniu przednio-tylnego przyłożenia elektrod samoprzylepnych.

Resuscytacja endowaskularna: REBOA – komu, kiedy, kto i dlaczego?

Dr Karolina Szaruta-Raflesz przygotowała analizę piśmiennictwa związaną z techniką REBOA wskazując na korzyści i zagrożenia okluzji aorty w warunkach przedszpitalnych celem tamowania krwawień wewnętrznych.

Just-in-time training for emergency medical response to nuclear detonation.

Profesor Cham Dallas jako światowej sławy specjalista i uznany autorytet w dziedzinie zdarzeń nuklearnych przedstawił wykład opisujący konsekwencje detonacji małych ładunków jądrowych na terenach gęsto zaludnionych wskazując na konieczność przebudowania standardów postępowania w zdarzeniach masowych i prezentując sprawdzone modele organizacyjne dla niesienia pomocy poszkodowanym w takim zdarzeniu.

Teaching rabbits how to smoke: Wartime medical skills for seasoned medics and non-medical trainees.

Dr Andrii Telezhnyi jako chirurg aktywny na polu walki wojny w Ukrainie wskazał jak szalenie istotna dla przeżycia poszkodowanych z masywnymi krwawieniami jest poprawnie założona i kontrolowana opaska zaciskowa. Przedstawił zagadnienia zespołu ciasnoty przedziałów i zespołu zmiażdżenia będących konsekwencjami niewłaściwie aplikowanych opasek. Opisał też sposoby szkolenia cywilów do bycia medykami na polu walki albo w prowizorycznie tworzonych szpitalach. Jego spostrzeżenia i uwagi modyfikowały niektóre zalecenia protokołów TCCC.

Różnicowanie kwasicy w toksykologii.

Dr  Eryk Matuszkiewicz w syntetyczny sposób przedstawił zagadnienie analizowania gazometrii krwi w perspektywie wstępnego różnicowania zatruć, podpowiadając i wskazując sprawdzone sposoby korygowania zaburzeń pH już na etapie przedszpitalnym.

PoCUS things we have got wrong. Slaying Dogma!

Profesor Jim Connoly w swoim wystąpieniu skupił się na wskazaniu atutów i zagrożeń stosowania badania USG w opiece przedszpitalnej. Do jego niewątpliwych atutów zaliczył możliwość zdiagnozowania patologii bezpośrednio zagrażającej życiu takiej jak odma prężna czy krwawienia wewnętrznego na etapie przedszpitalnym. Jednocześnie wskazał na zbyt długi czas realizacji badań, które nie mają  wpływu na wprowadzenie dodatkowych procedur medycznych na miejscu zdarzenia, przez co odraczają czas przekazania pacjenta w szpitalu.

Disasters in Mexico: Lessons learned.

To kolejne wystąpienie profesora Carlosa Garcii Rosas, który tym razem przedstawił doświadczenia meksykańskich medyków związane ze zdarzeniami masowymi towarzyszącymi trzęsieniom ziemi, które regularnie nawiedzają jego kraj. Podczas wykładu pan profesor opisał protokoły postępowania stworzone dla ludności, proces jej edukacji, organizowanie personelu medycznego wkoło scenerii zdarzenia masowego, mechanizmów triage – zarówno tych które się sprawdziły, ale też tych, które zawiodły w konfrontacji z faktycznymi zdarzeniami.

W sytuacji gdy za naszą wschodnią granicą toczy się wojna na kongresie nie mogło zabraknąć tematyki związanej z medycyną pola walki oraz sposobami zabezpieczania masywnych krwawień. 

Panel poświęcony tym zagadnieniom był mocno poruszający i wzbudził wiele emocji. Tematy wystąpień miały charakter osobisty i ukazywały bardzo szybki rozwój medycyny pola walki. Wykładowcami byli lekarze, którzy do dnia dzisiejszego czynnie biorą udział w działaniach medycznych na froncie.  Fachowa wiedza i bogate doświadczenie, którymi dzielili się prelegenci, wytyczały nowy kierunek w postępowaniu z pacjentami urazowymi. Zdobyte informacje będą wielkim wsparciem dla pacjentów wojennych w ewentualnych przyszłych konfliktach zbrojnych. Część przedstawionych rozwiązań mogłaby również znaleźć zastosowanie w  medycynie „cywilnej”, co przyczyniłoby się do zwiększenia wachlarza  metod ratunkowych,  a także przeżywalności pacjentów w fazie przedszpitalnej w warunkach ZRM.

Podczas sesji poświęconej edukacji i symulacji medycznej w  jednym momencie w tej samej sali spotkało się gremium najlepszych specjalistów prowadzących zaawansowane symulacje medyczne na terenie naszego kraju. Można było posłuchać o nowych i autorskich trybach oraz sesjach symulacyjnych. Wszyscy uczestnicy chętnie wymieniali się doświadczeniami w kuluarach spotkania. Prowadzący poruszyli zagadnienie konkurencyjności tych uczelni, które w swoich strukturach mają centra symulacyjne, bardzo pozytywnie oceniając zastosowanie takiego rozwiązania. Powszechność systemu OSCE na kierunkach kształcących przyszłych ratowników medycznych ma już dość długą historię. System ten opisywany był jako nowatorski i pozwalający jeszcze lepiej przygotować przyszłych adeptów ratownictwa do zmienności warunków sytuacji, do wychodzenia jeszcze bardziej ze strefy komfortu oraz pracy w niekontrolowanych warunkach. Ponadto nasi wykładowcy wymienili się kontaktami i doświadczeniami z wieloma uczestnikami kongresu, wzięli udział w prezentacjach nowego sprzętu medycznego dedykowanego medycynie przedszpitalnej i sprzętu obsługującego symulacje medyczne, mieli okazję przećwiczyć procedury dostępu chirurgicznego do dróg oddechowych czy nieinwazyjnej wentylacji.

Pełny program konferencji dostępny jest w załączeniu tak jak i wykład Profesora Dallas-a związany z wybuchem małego ładunku jądrowego.